Miniatuurafbeeldingen van beschermheiligen verborgen in portemonnees en handtassen zullen niemand meer verbazen.
Pictogrammen worden in plastic zakken bewaard, soms samen met foto’s van kinderen of andere naaste familieleden. Zo denken ze er in de kerk over, want een portemonnee is niet het heilige der heiligen.
Wat doen pictogrammen in een portemonnee?
Het bij elkaar houden van afbeeldingen met plastic kaarten, contant geld en los koper is niet het meest verstandige om te doen, constateert de geestelijkheid.
Te denken dat dit de manier is waarop u uzelf en uw spaargeld kunt beschermen, en nog meer uw vermogen kunt vergroten, is fundamenteel verkeerd.
Zelfs als het geld afkomstig was van harde fysieke arbeid en drie keer eerlijk werd verdiend, zal het bedrag duidelijk niet toenemen door de aanwezigheid van het icoon.
En het punt hier ligt niet alleen in het verlangen om op zijn minst een beetje rijker te worden (lees liefde voor geld), maar ook in het elementaire gebrek aan respect voor het heiligdom.
Wat ze in de kerk zeggen
Een icoon, de Heilige Schrift en een borstkruis zijn voorwerpen van respect voor een orthodoxe christen.
Ze worden niet in een portemonnee of handtas gedragen, ook al is de afbeelding gelamineerd. Het gaat niet om het materiaal dat hem beschermt, maar om de houding ten opzichte van het leven van de heilige en zijn prestatie die hij heeft verricht ter wille van Christus.
En het doel van de icoon is niet dat de erop afgebeelde heilige op alle mogelijke manieren bijdraagt aan het welzijn van een persoon.
Allereerst is dit een herinnering aan geestelijk leven, bekering en hulp door gebed. Gelovigen weten dat deze hulp niet uit het beeld zelf komt, maar gegeven wordt volgens het geloof van de mens, van God.
Dat wil zeggen, als een persoon heiligdommen niet respecteert en ver verwijderd is van de christelijke manier van leven, dan verandert de icoon in een soort talisman, waarvan alleen een wonderbaarlijke vervulling van verlangens wordt verwacht.
Godslastering
Elk van de mensen sprak minstens één keer, als grap of om een andere reden, de zin uit dat ‘geld slecht is’.
Wat kan er in dit geval gemeenschappelijk zijn tussen het kwaad en het beeld van een heilige, monnik of martelaar die tussen dit zorgvuldig bewaakte ‘kwaad’ wordt gehouden?
Het behoeft geen betoog dat het geld dat in de portemonnee belandde, eerder had kunnen worden gebruikt om de ergste daden te betalen, of zelfs erger.
En in dit geval moeten we, zelfs als het onvrijwillig is, praten over godslastering – een belediging van iets heiligs.
De plaats waar het geld is
Nog een aangrijpend punt: waar wordt de portemonnee het vaakst bewaard? Het is goed als het een tas is of de borstzak van een jas. Meestal is de portemonnee verborgen in de achterzak van de broek, waarop deze vervolgens met de volledige inhoud zit.
Hetzelfde geldt voor andere producten voor het bewaren van bankkaarten.
Als het moment rijp is en je dichter bij God wilt zijn, moet je om de icoon op te bergen en te dragen een speciale zak of tas naaien die je op je borst draagt en niet in een tas of tas.
Maar nogmaals, u moet niet vergeten dat er geen vreemde voorwerpen (wisselgeld, reisdocumenten, cheques en bankkaarten, enz.) in mogen zitten.
